Wiek duszy nie jest związany z faktycznym wiekiem naszego ciała, zgodnym z indywidualną datą urodzenia. Dziecko może posiadać starą duszę i odwrotnie – osoba starsza może być posiadaczem duszy młodej. O jej wieku świadczy bowiem ilość przebytych inkarnacji i zebranych w ich trakcie doświadczeń. Jakie są zatem rodzaje dusz ze względu na wiek i co je wyróżnia?
Rodzaje dusz
Dusza niemowlęca
Etap niemowlęcy to pierwsza część wędrówki dusz, w której głównym zadaniem jest przetrwanie. Dusza niemowlęca jest debiutantem w fizycznej egzystencji, w prymitywny i instynktowny sposób walcząc o przeżycie. Utrzymuje bliski kontakt z przyrodą, rodziną i społeczeństwem. Osoby z duszą niemowlęcą dbają głównie o zaspokajanie własnych potrzeb, nie poświęcając się dla innych. Nie mają także ambicji do dalszego rozwoju.
Dusza dziecięca
Drugim etapem wędrówki dusz jest forma dziecięca. Dzięki możliwości uczestnictwa w strukturze społecznej osiąga ona pewien poziom ładu i bezpieczeństwa. Potrzebuje jednak lidera lub przewodnika, który poprowadzi ją właściwą drogą. Osoby z duszą dziecięcą są mocno skupione na tradycji, rodzinie i postawach patriotycznych. Preferują proste życie, nie przejmując się problemami nadprzyrodzonymi.
Dusza młoda
Dusza młoda, która doświadczyła już kilkunastu wcieleń, to pośredni etap w trakcie wędrówki duchowej. Rozwija ona swoją indywidualność i wolną wolę, nie zwracając uwagi na ograniczenia. Ludzie z młodą duszą są wyjątkowo ambitni, skupieni na pracy i dążeniu do dobrobytu. Są materialistami ceniącymi prestiż, a zarazem obawiającymi starzenia i pogorszenia własnej sytuacji. Walczą o najwyższą pozycję w społeczeństwie, traktując współzawodnictwo jako zasadniczą część życia.
Dusza dojrzała
Przedostatnim etapem wędrówki egzystencjalnej jest dusza dojrzała. U osób z taką duszą obserwujemy wysoką wrażliwość, empatię praz skupienie na potrzebach innych ludzi. Są one skoncentrowane na badaniu prawdziwej natury życia i rozważaniu doświadczeń z poprzednich inkarnacji przez pryzmat różnych punktów widzenia. Chętnie uczą się i podejmują studia oraz lubią otaczać się ludźmi podobnymi do siebie. Często włączają się także w akcje społeczne czy ochronę praw zwierząt.
Dusza stara
Końcowym etapem wędrówki duchowej jest dusza stara, która ma za sobą nawet kilka tysięcy wcieleń. Ludzie ze starą duszą interesują się duchowością, nie bacząc na dobra materialne. Nie szukają sławy ani sukcesów, skupiając się na czynnościach dających wewnętrzne spełnienie. Są niezależni, lubią kontemplować oraz mają wyjątkowo dobrze rozwiniętą intuicję. Nie kierują się emocjami, są przepełnieni spokojem, mają wiele talentów, a nierzadko są uważani za osoby niezwykle ekscentryczne.
Czasami dane jest nam spotkać osoby, które – choć młode wiekiem – wydają się wyjątkowo dojrzałe i doświadczone. Są też ludzie starsi, którzy pomimo dużego bagażu doświadczeń są dziecinni i prymitywni w swoich działaniach. Warto wtedy nie brać pod uwagę ich fizycznej metryki, a etap rozwoju duchowego, widoczny w ich zachowaniu i światopoglądzie.
Dodaj komentarz